Rio de Janeiro

Hallo Allemaal!

De reis richting Rio had zich voorspeodig verlopen. Op het busstation was het wel even zoeken naar de juiste bus. Het blijft af en toe behoorlijk lastig, jezelf duidelijk maken gaat nog wel, maar om het daarop volgende antwoord te begrijpen, is weer een tweede.

Het hostel hebben we vanwege de carnaval al een aantal maanden geleden geboekt, de prijzen liggen door de carnaval een stuk hoger dan normaal. Een relatief lage prijs was dan ook het belangrijkste criterium tijdens het boeken.

En met het hostel zelf is ook niet veel mis, behalve dat het water het niet altijd doet, en dat het ondanks dat het een van de goedkopere was nog altijd schandalig duur is. Maar goed.

Wat het meest 'schrikken' was bij aankomst was namelijk de ligging van het hostel. Tijdens het doorlezen van onze reisgids waren we er al achter gekomen dat we zoals wij begrepen wat buiten de stad zouden zitten (wel aan zee). Maar dat we van de stad gescheiden zouden zijn door de favela (sloppenwijk) Vidigal. En dat je dan ook aangeraden wordt niet te lopen.

Bij aankomst blijkt ons hostel zich echter niet in de wijk na de favela te liggen, maar aan de rand van de favela Vidigal zelf. De bus stopt op de hoek van de favela, maar het laatste stukje moeten we zelf lopen. Niet echt de droomaankomst die we ons in Rio hadden voorgesteld. En we hebben ons wel eens beter op ons gemak gevoeld als we de weg bewandelen.

Uiteindelijk blijkt het gelukkig allemaal ontzettend mee te vallen. De wijk is uiteraard geen plek waar je 's avonds laat in je eentje doormoet gaan ronddolen, maar het is bij lange na niet zo erg als verwacht. De weg waar we langslopen is vanuit de favela vanaf het punt waar de bus ons afzetten tot aan ons hostel vanuitde favela zelf niet te benaderen, de weg is ontzettend druk met verkeer en bij het hostel is een politiepost (lees - een gespannen zeil met daaronder een aantal stoelen en een tafeltje) gestationeerd. Vanwege het hostel wordt je ook niet aangekeken als verdwaalde toerist, ze weten waarom je daar rondloopt. Althans dat is ons gevoel. Overdag lijkt er al helemaal geen wolkje aan de lucht. En je kunt er gewoon je boodschappen doen. Uiteindelijk hebben we bijna alle keren de weg naar de stad te voet af gelegd en ook 's avonds weer terug, en daarbij is niks voorgevallen en hebben we ons ook geen moment onveilig gevoeld.

In de afgelopen weken is ons door Brazilianen al duidelijk gemaakt dat de carnaval in Rio mooi en leuk is, maar dat het vooral een hoog 'kijk' karakter heeft. Voor het echte straat carnaval moet je in Salvador zijn of in Olinda. Je kunt wel raden in welke plaatsen we deze opmerkingen het meest hebben gehoord.

De optocht in het Sambodrome, een soort stadion, speciaal voor de carnavalsparade voor de sambascholen, schijnt een hoogtepunt te zijn. Helaas zijn we te laat geweest om een kaartje voor te boeken. De prijzen van de nog aanwezige kaartjes passen in ieder geval niet binnen ons budget.

Maar volgens de hostelmedewerker is het echte carnaval op straat. Dus dat houden we ons dan ook maar voor.

Het carnaval verloopt hier in ieder geval een tikje anders dan in Nederland. Al is het al vanwege het weer.

Op verschillende tijdstippen is er op verschillende plaatsen in de stad wat te doen. Dat duurt een aantal uurtjes en dan verplaatst de meute zich weer naar een andere locatie.

Wij begeven ons in de middag naar een locatie in de buurt van ons hostel. De eerste indruk heeft meer weg van koninginnedag, dan van carnaval. Op het plein is het helemaal vol gelopen met mensen en ook in de straten er om heen is het een drukte. Er rijdt een vrachtwagen rond waarop boxen staan en muziek wordt afgespeeld. Naarmate deze dichterbij komt wordt de stemming ook beter. Maar een echt feest barst er niet los. Zodra de vrachtwagen van het plein af is, begint de massa zich ook te verplaatsen. Wij besluiten ook te verhuizen naar een locatie aan het strand. Hier doet zich hetzelfde tafereel voor, maar ook hier barst er geen totaal feest los. De sfeer is overigens prima! En het is hartstikke gezellig. Maar het gaat er niet zo aan toe als verwacht. En misschien zijn we wat dat betreft al wat verwent met de voorbereidingen die we hebben ze zien in bijvoorbeeld Olinda. Dat is zoals je straat carnaval verwacht, met drumbands en hossende en feestende mensen erachteraan.

De tweede dag trekken we naar het centrum. In eerste instantie om ook wat van de stad te zien. Maar zodra we de bus uitstappen komt er een stoet voorbij. We sluiten dan ook meteen aan in de rij en feesten mee. Dit lijkt er meer op!! De aan de straat geparkeerde drank verkopers maken overuren. De stoet brengt de carnvalsstemming op gang! We verkassen naar een plein in de buurt waar ook een podium is. Echter zijn we hier veelte vroeg. We zoeken een gezellig plekje op met vooral gezelligheid op de achtergrond en genieten met ieder een halve liter caipirinha (het blijft gewoonweg een heerlijk drankje) in de hand. Bij terug komst op het plein begint het aardig op gang te komen. De muziek is wat traag, maar er wordt volop gefeest en gedanst. De stemming zit er in ieder geval goed in!

De volgende ochtend besteden we weer aan de vervolgstap van onze reis, en dat is Foz do Iguacu, de watervallen die volgens mij iedereen die in Brazilië komt wel aan doet. Of beter gezegd gaan we naar Puerto Iguazu, als we onze buskaartjes vastleggen besluiten we meteen naar de Argentijnse kant van de watervallen te gaan.
We vinden dat we daarna wel wat rust hebben verdient en vertoeven de rest van de dag aan het strand van de Copacabana. Het stand van Scheveningen is er niks bij, wat een hoop volk op een stukje strand. Maar het is er heerlijk vertoeven in het zonnetje. Uiteraard zijn we Fortaleza niet vergeten en wordt er rijkelijk gesmeerd met de zonnebrand. En die we nu hebben lijkt de koning onder de zonnebrandcrèmes, Chantal lijkt niet meer te kunnen verbranden!

Op het strand blijkt hoe hoog de Rioranen (hoe noem je iemand die uit Rio komt?) uiterlijk op de vaandel hebben staan. Het is een parade van opgepompte spieren en opgeblazen borsten. Zelfs de bushokjes aan het strand bieden mogelijkheden om oefeningen te doen.

De dag erop trekken we uit voor wat toeristische hoogtepunten. We bezoeken, per gondel, de top van het 'suikerbrood', een berg aan de zeekant van Rio met schitterend uitzicht. Daarna bezoeken we ook nog het beroemde Christus beeld (Christus de Verlosser)dat op een hoogte van 600m hoog boven Rio uittoornt. Het beeld is 38 meter groot en verrassend sober uitgevoerd,maar indrukwekkend. En ook het uitzicht dat er is, is geweldig! En vanaf hier is pas goed waar te nemen hoe groot Rio is, en hoe mooi het eigenlijk gelegen is, tussen de zee en de bergen.

Rio is een stad die ons prima is bevallen!

Natuurlijk zijn er minpuntjes. Hier en daar stinkt het, de bebouwing is erg jaren zeventigachtig en weinig boeiend en helaas kent het niet zo'n goed metronetwerk als Sao Paulo. (De buschauffeur lijken hier trouwens nog dwazer dan in andere steden, soms waan je jezelf in de achtbaan)

Het is ieder geval zeker de moeite waard met in ieder geval in de bekendste wijken veel groen, ruimte, parken en pleintjes. En heeft naast de stranden genoeg te bieden.

Een van de opvallendste dingen tussen de steden die we tot op heden hebben bezocht zijn de cultuurverschillen tussen deze steden. De mensen en gewoontes verschillen ooit enorm. Dat alleen al maakt ze het bezoek allemaal waard.

Maar het hoofdstuk Brazilië sluiten we langzaam aan af. Het volgden bericht dat jullie van ons ontvangen zal vanuit Argentinië zijn!